Uxía, a nena que quixo ser pomba.







Uxía, cando veu da escola, non se decatou que no xardín da súa casa, había unha pomba ferida.
Só cando a avoa a chamou e dixo:
-¡Uxía ven rápido, trae unha caixa!. Alí estaba unha pomba gris cunha á rota.
Uxía foi buscar tamén unha vendaxe, e con moito coidado meteuna na caixa.
Uxía pensou onde estaría a nai da pomba, como avisala, pensou, pensou, pensou e quedou
durmida...
Uxía era agora unha pomba mensaxeira, que voaba por todo o mundo, no pico levaba mensaxes aos gobernantes para que parasen as guerras, para que repartiran os cartos cos necesitados,para que as persoas tiveran traballo e unha casa para vivir.
A pomba Uxía votou todo o día voando e levando mensaxes aos gobernantes, a xente rica e a todos os que podían facer algo.
Pero ninguén facía nada, todos collían a mensaxe , e a papeleira.

A pomba Uxía, quixo voar aínda máis alto, e así chegou ata o Ceo; Cando Deus a veu preguntoulle:
-Uxía, que fas aquí?
_ Veño contarche que ninguén me fai caso, eu non fago máis que dicirlle aos gobernantes e a xente que axuden aos demais, pero no me escoitan, xa estou cansa. Podes facer algo?

Deus contestou:
_Eu fixen as persoas libres, e son elas as que teñen que cambiar, as que teñen que ser menos egoistas, as que teñen que facer un mundo mellor.
E son as persoas coma ti, pomba Uxía ,as que me axudan, as que entre todas e coa miña axuda, faredes un mundo mellor, non podedes deixar de intentalo.
Nese momento Uxía, espertou, decatouse que ela ata que fose vella, sempre sería:
Unha pomba da paz. E Tí?.

Pincha en comentarios e escribe cando eres "unha pomba da paz".

Ningún comentario: